فعال شدن میکروگلیا میانجی پیری مغز مرتبط با التهاب مزمن، آسیب و تخریب عصبی است. مکانیسم‌های سلولی زیربنای اثرات محافظتی گردو بر التهاب مرتبط با میکروگلیال مغز را بررسی کرد.
برای این منظور، آنها به موش‌های مسن گردو در قم یا رژیم‌های غذایی کنترلی دادند و سرم حاوی ALA و سایر مواد فعال زیستی مشتق شده از گردو جمع‌آوری کردند. سرم حیوانات تغذیه شده با گردو از سلول های میکروگلیال در برابر التهاب ناشی از LPS محافظت کرد.
اخیراً گزارش شده است که افزودن ALA به محیط کشت سلولی باعث کاهش تولید بیش از حد اکسید نیتریک، آزادسازی سایتوکاین‌های پیش‌التهابی و تولید گونه‌های اکسیژن فعال در سلول‌های گلیال C6 تیمار شده با نوروتوکسین می‌شود که به افزایش زنده‌مانی سلول تبدیل می‌شود.
از آنجایی که DHA ترکیبی جدایی ناپذیر از فسفولیپیدهای غشایی بافت های عصبی است، علاقه مندی به بررسی اینکه آیا مصرف DHA یا غذاهای اصلی آن از بیماری های عصبی محافظت می کند وجود دارد.
نقش ALA بر عملکرد مغز کمی مورد مطالعه قرار گرفته است، اگرچه تصویر شروع به تغییر کرده است. در یک مطالعه آزمایشگاهی، کشت های اولیه سلول های بنیادی عصبی موش های جنینی E14 با دوزهای مختلف اسید لینولئیک و ALA مورد چالش قرار گرفتند.
در نهایت، پتانسیل ALA برای جلوگیری از اختلال اضطراب ناشی از آسیب مغزی تروماتیک در یک مدل موش صحرایی با تاثیر خفیف کنترل‌شده قشر مغز مورد آزمایش قرار گرفت، به طوری که تجویز ALA با تزریق زیر جلدی منجر به کاهش قابل‌توجهی در حجم کوفتگی و محافظت در برابر رفتارهای اضطرابی شد.
برخلاف اطلاعات گسترده جمع‌آوری‌شده برای n-3PUFA دریایی، داده‌های اپیدمیولوژیک در مورد ALA رژیم غذایی در رابطه با بیماری‌های شایع کمیاب و متناقض بوده است.
در این رابطه، یک کنسرسیوم جهانی متشکل از 19 مطالعه کوهورت شامل 45637 فرد منحصر به فرد و 7973 مورد CHD با داده‌های مربوط به نشانگرهای خونی یا بافتی مصرف n-3PUFA و ALA مشتق از غذاهای دریایی، کاهش خطر مرگ‌آور (اما نه غیرکشنده) مشابهی را گزارش کردند.
