در حال حاضر در نظر گرفته می شود که پروفایل لیپیدی معمولی نمی تواند به طور کامل آسیب آتروژنیک بیماری های قلبی عروقی را توضیح دهد. در واقع، کسر غیر HDL-C به شدت با افزایش خطر بیماری عروق کرونر قلب مرتبط است، که حتی بیشتر از آن نسبت به LDL-C است.
36 علاوه بر این، ذرات کوچک متراکم LDL مستقل از تغییرات همزمان در غلظت لیپوپروتئین لیپید، با افزایش خطر بیماری قلبی ایسکمیک در مردان مرتبط است. برای ارزیابی غلظت و اندازه زیر کلاس های لیپوپروتئین به جای پروفایل لیپیدی کلاسیک.
در این راستا، تنها 3 مطالعه اثر مصرف آجیل را بر تعدیل زیرگروه های لیپوپروتئین مورد تجزیه و تحلیل قرار داده اند. اثر مصرف گردو بر زیرگروه های لیپوپروتئین در سال 2001، 38 مورد ارزیابی قرار گرفت و اثر پسته بر متابولیسم لیپوپروتئین به تازگی مورد ارزیابی قرار گرفته است.
در نتیجه، شواهد حاکی از آن است که پسته قزوین امروز ممکن است نشانگرهای لیپیدی خون را که به خوبی تثبیت شده و جدید آترواسکلروز است را بهبود بخشد و در نتیجه به کاهش خطر قلبی عروقی کمک کند.
اگرچه آنها دشوار، بسیار پرهزینه و زمان بر هستند، اما آزمایشات بالینی باید در آینده انجام شود تا اثرات بالقوه مصرف پسته بر پیشگیری از حوادث قلبی عروقی به طور کامل مشخص شود.
چندین مطالعه آینده نگر ارتباط معکوس بین مصرف آجیل و فشار خون یا فشار خون را نشان داده اند. با این حال، نتایج آزمایش‌های بالینی بحث‌برانگیزتر است. دریافت 10 درصد انرژی در قالب پسته به مدت 1 ماه به طور قابل توجهی فشار خون سیستولیک (SBP) را کاهش داد و هیچ تفاوتی در فشار خون دیاستولیک (DBP) در مقایسه با گروه کنترل بدون آجیل ایجاد نکرد.
در افراد مبتلا به دیابت نوع دوم پس از 4 هفته مصرف رژیم غذایی با 20 درصد انرژی از پسته، کاهش SBP نشان داد. به نظر می رسد آجیل، پسته به تنهایی قوی ترین اثر را در کاهش SBP و DBP دارند.
