کشمش خراسان شمالی زندگی بهاره رهنما را تحت تاثیر قرار داد!

انگور خشک یا کشمش خراسان شمالی مصرفی در سراسر جهان است که حاوی اجزای مفید برای سلامت انسان است.

سرشار از فیبر و مواد شیمیایی گیاهی مانند ترکیبات فنلی هستند.

علیرغم محتوای قند 60 درصد، چندین مطالعه خواص ارتقاء دهنده سلامتی کشمش را گزارش کرده اند و این مرور مطالعات مداخله ای و همچنین مطالعات رده سلولی و مدل حیوانی انجام شده تا به امروز را گردآوری می کند.

نشان داده شده است که کشمش دارای شاخص گلیسمی پایین تا متوسطی است که آن را به یک میان وعده سالم تبدیل می کند.

به نظر می رسد آنها به کیفیت بهتر رژیم غذایی کمک می کنند و ممکن است اشتها را کاهش دهند.

ظرفیت آنتی اکسیدانی آنها با محتوای فنلی مرتبط است و این ممکن است در بهبود سلامت قلب و عروق نقش داشته باشد.

علاوه بر این، کشمش به دلیل فعالیت ضد باکتریایی، چسبندگی کم به دندان و pH مناسب دهان، سلامت دهان و دندان را حفظ می کند.

مصرف کشمش نیز برای عملکرد کولون مطلوب به نظر می رسد، اگرچه مطالعات بیشتری باید برای نتیجه گیری از این مزیت انجام شود.

علاوه بر این، میکروبیوتای روده می تواند تحت تأثیر محتوای پری بیوتیک کشمش قرار گیرد. مطالعات رده سلولی و مدل حیوانی مزایای بالقوه دیگری را در بیماری های خاص مانند سرطان و بیماری آلزایمر نشان می دهد.

با این حال، تحقیقات عمیق تری مورد نیاز است و مطالعات مداخله آتی با انسان مورد نیاز است. به طور کلی، گنجاندن 80 تا 90 گرم کشمش (نصف فنجان) در رژیم غذایی روزانه ممکن است برای سلامت انسان مفید باشد.

کشمش انگور خشکی است که بیشتر از ارقام مختلف Vitis vinifera L. به دست می آید و به طور گسترده در سراسر جهان مصرف می شود.

نوع کشمش به نوع، رنگ و اندازه انگور بستگی دارد.

رایج ترین کشمش تیره است که معمولاً از انگور بدون هسته تامپسون به دست می آید. کشمش طلایی یا مسقطی معمولاً از انگور مسقطی سفید تهیه می شود.

سلطان ها از انگورهای زرد بی دانه سرچشمه می گیرند و معمولاً شیرین تر و نرم تر از سایر گونه ها هستند. بیدانه زانت، بیدانه یا کشمش کورنتی از انگور کورنت سیاه تولید می شود و اندازه آنها کوچکتر است.

کشمش شیرین است زیرا از حدود 60٪ قند تشکیل شده است که عمدتاً فروکتوز و گلوکز است [2] که باعث ایجاد تصور رایج در مورد ناسالم بودن آنها می شود.

با این حال، آنها سرشار از فیبر غذایی (3.3-4.5 گرم در 100 گرم) هستند (جدول 1) [2،3]، که به اثر پری بیوتیک آنها کمک می کند [4،5]، زیرا به طور انتخابی توسط میکروارگانیسم های میزبان استفاده می شود و باعث ایجاد یک نفع سلامتی [6].

در طی تولید کشمش، فرآیند کم آبی بخشی از قندهای انگور را به فروکتان، نوعی فیبر، تبدیل می‌کند

در حالی که فروکتان ها در انگور قابل تشخیص نیستند، در کشمش، میزان فروکتان می تواند تا 8 درصد باشد [3]. در گیاهان، فروکتان ها از ساکارز با عمل دو یا چند فروکتوزیل ترانسفراز مختلف ساخته می شوند.